Jerzy Król – aktor i reżyser teatralny oraz filmowy; Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie w 1973. Teatr Nowy w Zabrzu jest jego pierwszym teatrem zawodowym.(1973-75). Zadebiutował na scenie w 1963 roku w Teatrze Akademickim na Uniwersytecie Śląskim(wówczas WSP). Dwa lata później wyreżyserował pierwszą sztukę – “Jaśnie Pan – Michała Wrońskiego. Związany z Teatrem Śląskim im. St. Wyspiańskiego w Katowicach (1975-81), Tarnowskim Teatrem im. L. Solskiego (1997 – 1998). Dyrektor artystyczny Teatru Nowego w Zabrzu (1996-1997) a także Teatru Dramatycznego w Elblągu(1998). Ma na koncie kilkadziesiąt ról teatralnych i filmowych i prawie tyle samo reżyserskich dokonań. Na scenie Teatru Nowego w Zabrzu wykreował wiele wspaniałych i niezapomnianych ról m.in. : Petersa w „ Niemcach” L. Kruczkowskiego w reż. M. Daszewskiego; Rzecznickiego w „Fantazym” J. Słowackiego w reż. M. Daszewskiego; Reżysera w „Porwaniu Sabinek” w reż. J. Pary i Kardynała w „Zapiskach więziennych” w reż . J. Machulskiego. W Teatrze Nowym wyreżyserował m.in.: monodram „Colas Breugnon” R. Rollanda, „Pętlę” M. Hłaski, „Tango” S. Mrożka, i „Emigrantów” S. Mrożka. Monodram “Colas Breugnon – w wykonaniu Aleksandra Rządkowskiego (teatralna prapremiera światowa ) został nagrodzony na Festiwalu Jednego Aktora w Toruniu w 1978. Złote Maski w reżyseriach otrzymali: A. Rządko- wski w 1979 roku i Stanisław Ptak w 1986 za rolę Stomila w Tangu. Dokumentacja teatralna “Colas Breugnona” znalazła się w Muzeum Narodowym w Paryżu w 1979 na prezentacji twórczości Romaina Rollanda.

Jan Prochyra – (1948 – 2015 ) aktor, człowiek teatru, krakowianin. W rodzinnym mieście ukończył (w 1974 r.) PWST, tu grał w Teatrze im. Juliusza Słowackiego, którego kilkanaście lat później został dyrektorem – na krótko i niezbyt szczęśliwie. A zaczynał pracę aktora, jeszcze jako adept, na scenie tarnowskiego Teatru im. Ludwika Solskiego. Był szefem wrocławskiego Teatru Współczesnego, przez wiele lat (2003-2011) sprawował funkcję dyrektora artystycznego Teatru Rampa w Warszawie. W latach 1998 – 1999 Dyrektor Teatru Nowego w Zabrzu, w którym widzowie zapamiętali go z ról w spektaklach: „Szczęściarz” i „Kubuś fatalista”. Zagrał wiele ról filmowych m.in. w: “Nad Niemnem”, “Starej baśni” “Korczaku” i “Domu”.  Ostatnim filmem, w którym wystąpił był “Obywatel” w reżyserii Jerzego Stuhra. Dysponował cudownym głosem, dzięki któremu zaistniał w około 500 rolach Teatru Polskiego Radia. Swego głosu udzielał także w dubbingu – Kłapouchy w “Kubusiu Puchatku”, Baloo z “Księgi Dżungli”, Ogniojad z “Pinokia”, Mały Joe z “Robin Hooda”. Był też niezapomnianym Obelixem.  Ostatnio grał m.in. w warszawskim Teatrze Żydowskim w sztuce “Skrzypek na dachu”. Z nagród, jakie zdobył, cenił sobie odebraną w roku 1978 za rolę tytułową w widowisku “Obłomow” – wyróżnienie jury na II Festiwalu Polskich Filmów i Widowisk Telewizyjnych w Olsztynie. Zmarł w 2015 roku.

Andrzej Lipski – Dyrektor Naczelny i Artystyczny w latach 1999-2007. Ukończył Wydział Aktorski krakowskiej PWST w 1973 roku i zaraz potem otrzymał angaż do Teatru Nowego w Zabrzu, w którym podczas ponad 30-letniej pracy zagrał ponad 100 ról. Wpływ na całą jego drogę artystyczną wywarł dyrektor Mieczysław Daszewski. Debiutował rolą Kleanta w jego “Skąpcu”, a potem pod jego okiem zdobywał warsztat aktorski w bardzo różnorodnym repertuarze. Grał w sztukach Fredry, Czechowa, Gogola; jako wykonawca głównych ról w spektaklach muzycznych (Janosik w “Na szkle malowane”, Karol w “Nowym Don Kichocie”) i asystent reżysera (“Volpone”), uczył się od dyrektora Daszewskiego – w jaki sposób należy realizować komedie muzyczne. Sporym uzupełnieniem warsztatu aktorskiego były sztuki współczesne Sławomira Mrożka: “Polowanie na lisa” (Kogut), “Tango” (Artur), “Na pełnym morzu” (Mały Rozbitek), “Pieszo” (Superiusz) i “Emigranci” (AA). Był asystentem reżysera Daszewskiego przy m.in. “Ryszardzie III” W. Szekspira i “Balladynie” J. Słowackiego, w których zagrał też role Richmonda i Kostryna. W 1992 roku wyreżyserował w Teatrze Nowym “Lorda z walizki” O. Wilde’a; w 1993 – “Powrót posła” J.U. Niemcewicza; w 1995 “Skąpca” Moliera. Od 1974 roku współpracował z Filharmonią Śląską. Początkowo były to audycje chopinowskie, potem koncerty, aż po udział z filharmonikami w festiwalach Warszawska Jesień i Vratislavia Cantans. W 1997 przez kilka miesięcy pełnił funkcję dyrektora artystycznego Teatru Nowego, po czym przez 2 sezony występował w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu; za zagraną tam rolę Cara w Kordianie otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki oraz Zarządu Głównego ZASP (1999). Był też laureatem Złotych Masek: za rolę tytułową w „Jaśnie Pan Nikt” Lope de Vegi (1988), za rolę Superiusza w „Pieszo” S. Mrożka (1991) oraz za reżyserię „Szkoły Błaznów” M. de Ghelderode (1995). W październiku 1999 r. objął stanowisko dyrektora naczelnego i artystycznego Teatru Nowego w Zabrzu, na którym pozostawał do czerwca 2007 r. Zagrał tu m.in. J.S. Bacha w „Kolacji na cztery ręce”, Wojewodę w „Wampirze” W. Tomczyka, Szambelana w „Iwonie, księżniczce Burgunda”, Eskalusa w „Miarce za miarkę” , Adwokata w „Procesie”, Kola Bryniona w „Lękach porannych”. Sporo też reżyserował. Dyrekcja Andrzeja Lipskiego była okresem odbudowy i stabilizacji. Powstało wiele znaczących, wartościowych artystycznie przedstawień, jak choćby „Dziady” cz.II w reż. I. Jun, czy będący największym sukcesem w dotychczasowej historii Teatru Nowego „Wampir” W. Tomczyka w reż. M. Sławińskiego (2003 r.), obsypany nagrodami w X Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej oraz na III Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość Przedstawiona”. Również sam Festiwal swe istnienie i rozwój w dużej mierze zawdzięcza A. Lipskiemu – był on jednym z jego inicjatorów i współtwórców formuły, i od pierwszej do siódmej edycji – głównym organizatorem (wspólnie z Bogdanem Cioskiem, jako dyrektorem artystycznym). Od 2007 roku był aktorem Teatru im. S. Wyspiańskiego w Katowicach. W 2011 r. uhonorowany Złotym Medalem „Zasłużony dla kultury polskiej” W marcu 2013r. uhonorowany Srebrnym Medalem “Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – nadanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W 2013 (pośmiertnie) uhonorowany Nagrodą Prezydenta Miasta Zabrze w Dziedzinie Kultury. Zmarł w 2013 roku.