Dickens doświadczył okrucieństwa kapitalizmu na własnej skórze. W 1824 roku jego ojciec został uwięziony za długi, a 12-letni Karol musiał porzucić szkołę i iść do pracy w fabryce pasty do butów, aby dołożyć się do utrzymania siedmiorga rodzeństwa. Pracował tam także po uwolnieniu ojca, ponieważ położenie rodziny było bardzo niewesołe. Pisarz, mający za sobą doświadczenie biedy i ciężkiej pracy, interesował się położeniem najbiedniejszych, zwłaszcza dzieci. Na początku 1843 roku Dickens wizytował kornwalijskie kopalnie cyny, gdzie był świadkiem pracy dzieci w nieludzkich warunkach. Zjawisko pracy zarobkowej najmłodszych było w tym czasie w Anglii tak powszechne, że w lutym 1843 roku parlament przygotował specjalny raport na ten temat. Dickens, poruszony losem małych pracowników, planował pierwotnie napisanie pamfletu obnażającego hipokryzję bogatych, ale zrezygnował z tego pomysłu. Zamiast tego powstała “Opowieść Wigilijna”. Książka Dickensa ukazała się w czasach, gdy w Anglii wzrastało zainteresowanie dawnymi tradycjami obchodzenia Bożego Narodzenia, jednocześnie pojawiły się zwyczaje zupełnie nowe. Królowa Viktoria, z pochodzenia Niemka, przyczyniła się do rozpowszechnienia zwyczaju ubierania bożonarodzeniowego drzewka, w tym okresie pojawiły się też pierwsze świąteczne kartki pocztowe. Obrazy biedy i nieszczęścia zawarte w “Opowieści wigilijnej” to dość realistyczne opisy rzeczywistości angielskiej w epoce rewolucji industrialnej. Setki tysięcy wieśniaków musiało wówczas szukać pracy w powstających jak grzyby po deszczu nowoczesnych fabrykach, jednak warunki ich pracy i życia wołały o pomstę do nieba.

Prawa autorskie: Stowarzyszenie Autorów ZAIKS
Premiera: 04 grudnia 2015 r.
Fotografie: Paweł JaNic Janicki